ขี้กาเหลี่ยม หมายถึง ดู กระดอม.
(ถิ่น-พายัพ) น. จิ้งโกร่ง. (ดู จิ้งโกร่ง).
น. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Osteochilus hasselti ในวงศ์ Cyprinidaeเกล็ดข้างตัวมีจุดสีดําจนเห็นเรียงกันเป็นลายตามยาว ๖-๘ เส้นที่โคนครีบหางมีจุดสีดําใหญ่ ครีบต่าง ๆ สีแดงส้ม เฉพาะครีบอกสีเขียวอ่อน พบทั้งในแหล่งนํ้านิ่งและนํ้าไหลทั่วทุกภาคของประเทศไทย ขนาดยาวได้ถึง ๓๐ เซนติเมตร, ซ่าสร้อยนกเขา นกเขา หรือพรหมหัวเหม็น ก็เรียก.
น. ผักขี้ขวง. (ดู ขวง ๑).
ดู ขี้ควาย.
ดู ตะเข็บ ๑.
ดูใน ขี้.
น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Urena lobata L. ในวงศ์ Malvaceae ดอกสีชมพูผลมีขนปลายเงี่ยงคลุม. (๒) ดู กระชับ ๑.